De vroegste uitvinding van maandverbanden wordt toegeschreven aan de oude Romeinen. In de 1e eeuw na Christus werden de eerste pogingen gedaan om maandverbanden voor eenmalig gebruik te maken. De Romeinen ontwikkelden drie soorten absorberend materiaal. De eerste was samengesteld uit dierenhuiden, die ze gebruikten om vocht op te nemen van wonden of elk ander lichaamsdeel dat moest worden schoongemaakt. Het tweede type materiaal was samengesteld uit plantenvezels, die in combinatie met oker en kruiden een sterk maandverband creëerden.
Tampons kwamen in de 14e eeuw naar Frankrijk. De eerste ontwerpen van deze servetten hadden metalen handvatten, maar het gebruik van synthetische materialen en kunststoffen bracht een verandering teweeg. Het nieuwe type is gemaakt van dun plastic, dat in meerdere lagen kan worden gevouwen. Deze dunne lagen zijn aan elkaar geweven in een patroon dat lijkt op hoe tapijten worden geproduceerd. Dit proces heeft geleid tot de geboorte van de moderne maandverbanden die we vandaag hebben.
Een van de grootste zorgen van die tijd was het feit dat het moeilijk was om een product voor persoonlijke hygiëne hygiënisch en ziektekiemvrij te houden voor iedereen.
Een ander groot probleem was dat de watten op het absorberende materiaal vaak over het hele weefsel terechtkwamen, wat resulteerde in de verspreiding van ziektekiemen. Het maken van tissuepapier loste dit probleem op door een speciaal chemisch proces te gebruiken. Tissuepapier werd geïntroduceerd en gebruikt als maandverbandmateriaal. Het werd algemeen aanvaard en verving al snel tissuepapier omdat het minder snel overal in het weefsel terechtkwam, en het was ook veel gemakkelijker om de hygiënestandaarden te handhaven.
In de loop der jaren hebben maandverband talrijke veranderingen ondergaan. Het eerste materiaal dat werd ontwikkeld om het tissuepapier te vervangen, was een doorzichtig beschermend membraan. Deze eerste maandverbanden beschermden tegen contact met lichaamsvloeistoffen, maar konden de verspreiding van bacteriën niet voorkomen. Naarmate nieuwe technologie en methoden evolueerden om de verspreiding van bacteriën en besmettelijke ziekten te voorkomen, ontwikkelden maandverbanden een geavanceerder ontwerp.
Moderne maandverbanden bestaan uit twee verschillende lagen. De eerste laag is een dunne transparante laag cello-keramisch laminaatpapier. De tweede laag is samengesteld uit een dikke heldere laag van hetzelfde laminaat die de bovenste laag beschermt. Dit ontwerp met twee lagen biedt een groter absorptievermogen dan het ontwerp met één laag van traditionele maandverbanden. Absorptievermogen is de sleutel tot maandverband.
Door de combinatie van absorptievermogen en dikte zijn maandverbanden een belangrijk onderdeel geworden van de dagelijkse hygiënepraktijk. Tegenwoordig zijn maandverbanden verkrijgbaar in veel verschillende materialen, waaronder plastic, dat een milieuvriendelijkere optie biedt voor de consument. Het is belangrijk op te merken dat elke persoon een ander niveau van persoonlijke hygiëne nodig heeft. Als een maandverband niet aan uw persoonlijke hygiënebehoeften voldoet en u vragen heeft over uw maandverband, is het een goed idee om met uw arts of zorgverlener te overleggen of dit een goede keuze voor u is.
Klik hier voor meer informatie: https://vrijnatuurlijk.nl/
